Марыць згуляць у вышэйшай лізе

У дзяцінстве бухгалтар УП ЖКГ Віталій Мікалаевіч Варанец марыў не пра пуцявыя лісты і састаўленне дагавораў на аказанне транспартных паслуг, а пра вялікі спорт. Хоць і часткова, але мара яго ўсё ж ажыццявілася — вось ужо на працягу шасці гадоў ён з’яўляецца іграком першага тэмпу мясцовай валейбольнай каманды «Атлант-Д». А сёлета за значны ўклад у развіццё спартыўнага жыцця раёна ўдастоены звання «Чалавек года Пастаўшчыны» ў намінацыі «Культура і мастацтва, духоўнае адраджэнне, фізічная культура, спорт і турызм». 

Нарадзіўся Віталій Варанец у  Мядзельскім раёне, у курортным пасёлку Нарач. Усур’ёз спортам захапіўся ў шостым класе: стаў займацца футболам, ездзіў на абласныя спаборніцтвы. Праўда, спасцігаць футбольныя асновы даводзілася самастойна на ўроках фізкультуры і падчас гульні ў дваровай камандзе, паколькі ніякага спецыялізаванага клуба ў пасёлку не было. Таму, калі ў дзявятым класе Віталію прапанавалі займацца ў школьнай секцыі па валейболе, ахвотна згадзіўся. Уцягнуўся хутка, больш за тое, з задавальненнем усвядоміў, што валейбол яму падабаецца значна больш за футбол.

Не страціў цікавасці да валейбола і пасля таго, як скончыў сярэднюю школу і паступіў вучыцца на бухгалтара ў Пастаўскі прафесійна-тэхнічны каледж. Тут рэгулярна ўдзельнічаў у спаборніцтвах паміж групамі, увайшоў у склад каманды, якая прадстаўляла каледж на раённым першынстве па валейболе, дзе заняла прызавое месца. Там яго і заўважыў былы трэнер каманды «Атлант-Д» Васіль Аляксеевіч Захарэвіч і запрасіў трэніравацца на ФАКу.

Так супала, што да працоўнай дзейнасці бухгалтарам і гульні за Пастаўскую валейбольную каманду Віталій Варанец прыступіў адначасова. З той пары ў буднія дні, акрамя серады, спяшаецца з работы не дадому, а на двухгадзінныя трэніроўкі. Падчас гульнявога сезона да іх яшчэ дадаюцца хатнія і выязныя сустрэчы. Як правіла, у гасцях «атлантаўцы» гуляюць праз тыдзень, камандзіроўкі доўжацца па тры дні. На асноўнай рабоце да вымушаных адлучак Віталія ставяцца лаяльна.

— Ніколі такога не было, каб дырэктар не адпусціў мяне на гульню. Больш за тое, Ілья Генадзевіч Глушонак рэгулярна прыходзіць на ФАК пабалець за нашу каманду, заўсёды цікавіцца, як згулялі на выез­дзе, чаму з тым ці іншым лікам, — кажа В. М. Варанец.

Акрамя таго, што выступае за валейбольную каманду «Атлант-Д», Віталій рэгулярна ўдзельнічае ў розных спартакіядах, якія праводзяцца сярод прадпрыемстваў жыллёва-камунальнай гаспадаркі Віцебскай вобласці. Апошняя праходзіла месяц таму ў Оршы, на ёй пастаўчане занялі другое месца па валейболе. А яшчэ Віталій Варанец нечакана для сябе адкрыў акцёрскія здольнасці, якія з задавальненнем рэалізуе, прымаючы ўдзел у мастацкай самадзейнасці прадпрыемства. На адной з такіх рэпетыцый і пазнаёміўся з будучай жонкай Надзеяй, якая таксама працуе ў камунальнай службе. Цяпер яна знаходзіцца ў водпуску па доглядзе аднагадовага сына Ільі.

Пра тое, што Віталь стаў лаўрэатам звання «Чалавек года Пастаўшчыны», яго калегі даведаліся значна раней, чым ён сам, але трымалі гэту прыемную навіну ў тайне. Раскрыў карты карэспандэнт раёнкі Пётр Курыловіч, які патэлефанаваў, каб дамовіцца пра фатаграфію для газеты.

— Не скрываю: быў прыемна здзіўлены. Адзінае, што бянтэжыла, дык гэта няёмкасць перад хлопцамі з каманды за тое, што ўзнагародзілі мяне аднаго, —  дзяліўся ўражаннямі Віталій. — Каманда ў нас маладая, дружная, на гульнях усе выкладваюцца спаўна. Асабліва мне блізкі па духу Даніла Шышко. Дарэчы, я прыйшоў на яго месца, калі ён служыў у арміі, цяпер сябруем сем’ямі.

Нягледзячы на тое, што жыццё ўвайшло ў патрэбную каляіну, прыносяць задавальненне работа і заняткі спортам, а дома радуе сям’я, Віталій Варанец не баіцца перамен. Кажа, што, калі б яго запрасілі выступаць за якую-небудзь каманду вышэйшай лігі, згадзіўся б не раздумваючы.

Вераніка ФІЛАНОВІЧ.

Фота прадастаўлена В. ВАРАНЦОМ.