«Имеем честь служить»

Раённы ваенны камісар Ю. В. Мільто перад адпраўкай дае наказ Міхаілу Таразевічу і Яну Урбелю.

 31 мая ў Беларусі завяршаецца вясенні прызыў. Вайсковыя часці Узброеных Сіл, іншыя войскі і фарміраванні папоўняць больш за шэсцьдзесят навабранцаў Пастаўшчыны.

Прызыўная кампанія пачалася яшчэ ў сакавіку. Спачатку юнакі прайшлі медыцынскую камісію. Пасля раённы ваенны камісарыят наведалі прадстаўнікі вайсковых часцей, пазнаёміліся з асабістымі справамі прызыўнікоў і адабралі кандыдатаў. 15 мая пачалася адпраўка да месцаў праходжання службы.

Ці ёсць асаблівасці ў сёлетнім вясеннім прызыве?

—       Ён праходзіць без асаблівых змяненняў, — патлумачыў раённы ваенны камісар Юрый Валер’евіч Мільто. — Адзінае адрозненне ад папярэдняй кампаніі — не праводзіцца прызыў грамадзян на службу ў рэзерве. Колькасць навабранцаў з нашага раёна — на ўзроўні мінулых гадоў. Радуе, што стала значна менш ухіленняў ад праходжання вайсковай службы.

А вось колькасць жадаючых застацца ў арміі павялічылася: падпісаць кантракты пасля заканчэння службы гатовы каля дваццаці новаспечаных вайскоўцаў.

20 мая на службу ў пагранічныя войскі і войскі супрацьпаветранай абароны адпраўляліся два дзясяткі чалавек. На тварах — выключна ўсмешкі.

Прызыўнікі Дзмітрый Дым, Аляксей Сыцэвіч і Уладзіслаў Васільеў.

—       А чаму павінна быць сумна? — не разумее прызыўнік Дзмітрый Дым. — Я спакойна адношуся да будучай службы. Прайсці армію — мой грамадзянскі абавязак. Ад сяброў шмат чуў пра яе — і добрага, і не вельмі. Перакананы, што ўсё залежыць ад чалавека, яго настрою і жадання.

«Чакай мяне, мама, я хутка вярнуся!»

Каму і было няпроста ў гэты дзень, дык толькі бацькам, родным, каханым будучых салдат. Асабліва блішчэлі слёзы на вачах мацярок. Але як узрадуюцца яны, калі іх сыны ўзмужнелымі вернуцца дадому.

Іна СНЯЖКОВА.

Фота аўтара.