Поставские призывники ушли в армию с боевым настроением

Прызыўнікі Павел Руткоўскі, Павел Пятроў, Вадзім Ціхановіч, Іосіф Раўданік.

Днямі завяршылася асенняя прызыўная кампанія. Беларускае войска папоўнілі каля 11 тысяч навабранцаў. Колькі сярод іх нашых землякоў? Дзе і ў якіх войсках яны будуць служыць? Адказы на гэтыя і іншыя пытанні атрымала карэспандэнт “ПК” Іна СНЯЖКОВА, наведаўшы раённы ваенны камісарыят у адзін з самых «гарачых» дзён прызыву.

Да адпраўкі некалькі гадзін. У райваенкамаце і каля яго мітусня — у армію ідуць 15 юнакоў. У адрозненне ад сваіх родных жартуюць, усміхаюцца, нібыта адпраўка ў армію — радавая падзея ў іх жыцці. Але ў душы, безумоўна, хваляванне, бо наперадзе непрывычны армейскі быт.

Пакуль — апошнія прыгатаванні да яго. Старэйшыя па званні “раздаюць” наказы і пажаданні, медыкі праводзяць заключныя абследаванні.

Старшы ўрач прызыўной камісіі М. Л. Петух праводзіць кантрольны медагляд.

Прызыўнікі атрымліваюць апошнія настаўленні

Раённы ваенны камісар падпалкоўнік Юрый Валер’евіч Мільто

 Сёлета медыцынскія крытэрыі ў адносінах да прызыўнікоў змякчыліся. У адпаведнасці з сумеснай пастановай Міністэрства абароны і Міністэрства аховы здароўя, удакладнены спіс захворванняў, па якіх юнакі прызнаюцца непрыгоднымі да вайсковай службы.

Ці паўплывалі новаўвядзенні на колькасць прызыўнікоў?

—      Не, пастаўчан сёлета ў армію больш не ідзе, — адказаў  раённы ваенны камісар падпалкоўнік Юрый Валер’евіч Мільто. — Лічба на ўзроўні мінулага года — больш за 60 чалавек. Яны папоўняць рады Узброеных Сіл Рэспублікі Беларусь, будуць служыць у Брэсце, Віцебску, Полацку, Мар’­інай Горцы, Лідзе, Смаргоні…

Частка прызыўнікоў пажадае застацца ў арміі на больш працяглы тэрмін — служба па кантракце па-ранейшаму папулярная.

Так гэта будзе ці не — пакажа час, які вельмі хочуць прыспешыць родныя і блізкія прызыўнікоў.

—      З розніцай у некалькі дзён у армію пайшлі два мае сыны, — казала лынтупчанка Люцыя Руткоўская. — Яны перакананы, што служба стане прыступкай да новых жыццёвых вяршынь. Буду хвалявацца за іх, чакаць з нецярпеннем. Яны — мая радасць і надзея.

Служыце, сыны, каб ганарыліся маці!

Фота аўтара.