Неужели НЛО?

Іван вяртаўся з Мінска ў Паставы вельмі позна — на скрыжаванне дарог у Чарнятах выехаў ужо ў тры гадзіны ночы (гэта было 25 верасня). У салоне машыны знаходзіўся адзін. Да дома заставалася недалёка, і гэта радавала кіроўцу. Удалечыні засвяціліся фары сустрэчнай машыны, і раптам на дарогу немаведама адкуль выкаціўся вялікі, дыяметрам не менш за метр, шар, які ярка свяціўся жоўтым колерам. Абедзве машыны мусілі спыніцца. Устрывожаны Іван вырашыў аб’ехаць яго і ціскануў на газ. Як бы ні так! Шар, прыстроіўшыся справа, стаў праследаваць машыну. Тады перапалоханы кіроўца разварочвае яе на пустыннай трасе і едзе ўжо не ў напрамку Калееўцаў, а зварочвае на Параскі. Шар перагароджвае дарогу. Тады Іван вяртаецца на трасу і едзе да Вярэнек, адтуль — да Дварчан.

Невядомы прадмет таксама змяняе маршрут і не адстае ад машыны, то ўздымаючыся на некалькі метраў у небе, то “скочваючыся” на дарогу і перагароджваючы яе. Іван скіроўвае да майстэрняў у Дварчанах, спадзеючыся, што там ёсць вартаўнік. Вартаўніка не бачыць, а шар завісае побач з машынай. Нервы здаюць канчаткова, і 27-гадовы мужчына ў жаху набірае мабільны нумар бацькі.

Бацька прыехаў у Дварчаны праз хвілін 30-40. Спалатнелы сын сядзеў у машыне. Незразумелы прадмет, трансфармаваўшыся з шара ў вялікую зорку, то ярка пабліскваючы, то гаснучы, узняўшыся над дрэвамі, пачаў аддаляцца. Ішла пятая гадзіна раніцы…

Я не прыдумала тут ні слова. Такую гісторыю мне расказаў жыхар райцэнтра. А яго сын, на чыю долю выпала ліхая прыгода, папрасіў не называць прозвішча. “Засмяюць, — разважаў. — Скажуць, што ўсё гэта мне здалося. Але так было! Я і цяпер не магу адысці ад жаху. І вельмі хацелася б ведаць, што гэта такое. Няўжо НЛА? Хоць і стаяла глыбокая ноч, можа, яшчэ хто бачыў незразумелую з’яву? Няхай бы адгукнуліся праз газету”.
І сапраўды, можа, разам разгадаем загадку?

Фаіна КАСАТКІНА.