Лідарства — заслужанае

1 красавіка 1987 года пастаўчанка Ірына Тадэвушаўна Васьковіч узначаліла Гуцкі ФАП. Выпускніцу Полацкага медвучылішча адразу накіравалі на стажыроўку ў Пастаўскую ЦРБ. Праз дзесяць дзён пачалася самастойная праца. Малады спецыяліст не саромелася раіцца з вопытнымі работнікамі, у першую чаргу — з намеснікам галоўнага ўрача ЦРБ Дамені­кай Іванаўнай Яраш, медыкамі Варапаеўскай раённай бальніцы. Шмат што падказвала і вопытная санітарачка Рыма Аляксандраўна Дзіковіч.

— Ці лёгка даліся амаль тры дзясяткі гадоў такога пастаянства? — запыталася я падчас нашай размовы.

— Безумоўна, без любові да прафесіі не змагла б столькі адпрацаваць на адным месцы, — адказала Ірына Тадэвушаўна. — Па спецыяльнасці я акушэрка, і мне вельмі хацелася ёю быць. Я ў школу яшчэ хадзіла, а мая сваячка працавала ў ра­дзільным аддзяленні ЦРБ. Расказвала, якая гэта радасць першай засведчыць з’яўленне чалавечка на свет. Але абста­віны склаліся на карысць будучай сям’і: я выйшла замуж і засталася ў Гуце назаўсёды. І фельчарам — таксама. Для некаторых вяскоўцаў я доктар, і так ласкава мяне называюць бабулі.

У зоне абслугоўвання фельчарска-акушэрскага пункта дзве вёскі — Гута і Голбія. А гэта 614 чалавек, 552 з якіх — дарослыя. Дзяцей паменела. Раней за год да 20 родаў бывала. Цяпер на ўчастку адно дзіця ва ўзросце да года. Прыняць роды Ірыне Тадэвушаўне так і не ўдалося ні разу: амаль у кожнага ёсць мабільнік, і пры патрэбе можна самім выклікаць “хуткую”.

— Але ж у бальніцу адпраўляю я, і ў гэтым бачу адказнасць, — працягвала І. Т. Васьковіч. — Зрэшты, і ўсё астатняе ў нашай справе трэба выконваць сумленна і з вялікай адказнасцю. Чалавек звяртаецца па дапамогу, калі ўзнікаюць праблемы са здароўем. У адных хваробы хранічныя, у іншых — сезонныя, у дзяцей, як правіла, прастудныя, а ў інвалідаў — свае. І ў кожным выпадку даводзіцца прымаць рашэнне. Калі бачу, што сітуацыя сур’ёзная, выклікаю “хуткую”.

Штодзень, акрамя нядзелі, Ірына Тадэвушаўна спяшаецца на ФАП. Да абеду людзі прыходзяць на прыём, рабіць працэдуры, некаторыя — па лекі. Затым — патранаж, іншыя пытанні. І ўсе іх фельчар вырашае. Калі ў чымсьці засумняваецца, тэлефануе загадчыцы Варапаеўскай раённай бальніцы Валянціне Іванаўне Гінько, урачу агульнай практыкі Ганне Мікалаеўне Балай або педыятру Аксане Мацвееўне Бяззубенка. Дарэчы, яны і самі перыядычна прыязджаюць у Гуту, вядуць тут прыём. Вяскоўцы такім абслугоў­ваннем задаволены. А сам ФАП па выніках работы за мінулы год названы ў ліку пераможцаў сярод устаноў аховы зда­роўя, і гэта лідарства — заслужанае.

Галіна ПІШЧ. Фота Пятра КУРЫЛОВІЧА.