Убачыць дар, развіць яго

Як немагчыма ўявіць рускую народную культуру без балалайкі, украінскую — без трамбіты, венесуэльскую — без куатро, так і беларускую — без цымбалаў. Гэты інструмент — музычны сімвал Беларусі ў цэлым і Міжнароднага фестывалю народнай музыкі «Звіняць цымбалы і гармонік» у прыватнасці — не страціў сваёй прывабнасці і сёння. Авалодаць ігрой на інструменце продкаў і захаваць прыгажосць яго аўтэнтычнага гучання мараць і многія жыхары райцэнтра.

Адзін з выкладчыкаў па класе цымбалаў Пастаўскай дзіцячай школы мастацтваў імя А. Тызенгаўза, які дапамагае дзецям увасобіць гэту мару ў рэальнасць, — Галіна Эдуардаўна Барысюк. На працягу 28 гадоў яна дзеліцца са сваімі вучнямі майстэрствам ігры на інструменце, вучыць, каб ён не проста выдаваў гукі, а ажываў ад кожнага дотыку: «смяяўся», «плакаў», «танцаваў»… За гады работы яе вучні не раз станавіліся пераможцамі і лаўрэатамі розных абласных, рэспубліканскіх і міжнародных конкурсаў і фестываляў. Ужо неаднойчы пастаўскія цымбалы звінелі ў Пскове, Санкт-Пецярбургу, Маскве, Смаленску, Кіеве.

— На конкурсах збіраецца прадстаўнічае журы, а для нас вельмі важна пачуць ацэнку прафесіяналаў, зразумець, як мы выглядаем на агульным фоне. На такіх мерапрыемствах часта сустракаю выпускнікоў школы, радуюся іх поспехам. Геаграфія паездак магла б быць і шырэйшай, але, на жаль, не дазваляюць сродкі. Тыя, хто займаецца ў музычных вучылішчах, ездзяць на аналагічныя конкурсы ў розныя еўрапейскія краіны: Францыю, Чэхію, Літву і іншыя, — расказвае Г. Э. Барысюк.

Сярод вучняў Галіны Эдуардаўны пяць стыпендыятаў Спецыяльнага фонду Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь па падтрымцы таленавітых дзяцей і моладзі. У розны час імі станавіліся лаўрэаты міжнародных і рэспубліканскіх конкурсаў Яна Пачкоўская, Аляксандра Палкіна, Яна Чалей, Аляксандра Барысюк і Лізавета Глазава. За поспехі сваіх вучняў педагог удастоена звання лаўрэата абласной прэміі за поспехі ў падрыхтоўцы дзяцей і ганаровага звання «Чалавек года Пастаўшчыны». У чым сакрэт поспеху, тлумачыць проста:

— Я люблю сваю работу і ўкладваю ў яе ўсю душу. Нават дома думаю, які музычны твор дам развучваць кожнаму з вучняў. На ўроках стараюся не абмяжоўвацца толькі ігрой на інструменце, імкнуся мець зносіны з дзецьмі. Са свайго вопыту магу сказаць: якім бы таленавітым ні было дзіця, без рэгулярных заняткаў у школе і дома яго дар не зможа развіцца, і лепшым усё роўна будзе той, хто аддае заняткам на інструменце значную частку свайго часу.

Адны вучні Галіны Эдуардаўны, скончыўшы школу мастацтваў, адыходзяць, на змену ім прыхо­дзяць іншыя. Нязменным застаецца тое, што ў кожным новым дзіцяці яна ўмее разгледзець талент і зрабіць усё, каб ён раскрыўся і заззяў усімі гранямі. Некаторыя вучні Г. Э. Барысюк з’яўляюцца нязменнымі ўдзельнікамі Міжнароднага фестывалю народнай музыкі «Звіняць цымбалы і гармонік». Сёлета сваё выканальніцкае майстэрства ў конкурсе «Хто каго?» прадэманструе Валерыя Патрушава. Лізавета Глазава і Маргарыта Нікіфаровіч выступяць дуэтам.

Тэкст і фота Веранікі ФІЛАНОВІЧ.