Сваё 25-годдзе Слонімскі драматычны тэатр адзначыць разам з гледачамі

Сваё 25-годдзе Слонімскі драматычны тэатр адзначыць 29 сакавіка разам з гледачамі. На свяце артысты прыгадаюць гасцям 300-гадовы шлях развіцця тэатральнага мастацтва горада над Шчарай, пакажуць спектакль “Прымакі” і атрымаюць узнагароды.

Пачатак тэатральнай дзейнасці на Слонімшчыне датуецца 1744–1769 гадамі. Гэта час існавання Слонімскага школьнага тэатра пры езуіцкім калегіуме. Тады ў рэпертуар невялічкай трупы ўваходзілі драмы на рэлігійныя, міфалагічныя і гістарычныя сюжэты.

Ужо ў 1771 годзе тэатральнае мастацтва на слонімскай зямлі імкліва ідзе ўгору дзякуючы вялікаму гетману літоўскаму Міхалу Казіміру Агінскаму, які наладзіў дзейнасць вялікай тэатральнай трупы.
Месцам для дэманстрацыі стаў Дом оперы, пабудаваны ў Слоніме ў 1777–1780 гадах. Яго вялікая сцэна дазваляла здзяйсняць паказы любых спектакляў, опер і балетаў з неабмежаванай колькасцю артыстаў. Масіўныя дэкарацыі ўражвалі: сапраўдныя коннікі і баталіі, водныя феерыі (частка сцэны затаплялася вадой з канала Агінскага і па ёй плавалі лодкі). Тэхнічныя магчымасці дазвалялі зрабіць нават фантаны.

Пазней тэатральнае жыццё горада над Шчарай было менш насычаным, але фактычна амаль не спынялася.

У адзін з лістападаўскіх дзён 1948 года афішы паведамілі аб першым спектаклі “Шляхі-дарогі” толькі што створанага пры раённым Доме культуры тэатральнага калектыву. Спектакль меў поспех сярод слонімцаў і стаў стымулам для артыстаў і рэжысёра. У 1959 годзе драмгурток атрымаў званне народнага тэатра. Пазней калектыў, ужо пад кіраўніцтвам рэжысёра Мікалая Варвашэвіча, стаў лаўрэатам Першага Усесаюзнага фестывалю самадзейнай мастацкай творчасці працоўных.
25 год таму Слонімскі драматычны тэатр атрымаў той статус, які мае сёння. Калектыў пад кіраўніцтвам рэжысёра Васіля Сяўца вядомы далёка за межамі раёна: трупа часта выступае ў розных кутках рэспублікі.
– Для аўдыторыі, якая не мае ўласнага тэатра, мы даем, як кажуць, ежу для роздуму, – адзначае дырэктар Мікалай Лішык. – Нашы спектаклі выхоўваюць гледача, прымушаюць задумацца, змяніць свае жыццёвыя каштоўнасці.
Звычайна Слонімскі тэатр рыхтуе чатыры – пяць прэм’ер у год. Неўзабаве гледачу прапануюць чарговую прэм’еру – трагікамедыю “Самоубийца” па матывах Мікалая Эрдмана. А да 70-годдзя Перамогі тут паставяць спектакль па п’есе Аляксея Дударава “Не покидай меня”.
Сяргей Чыгрын