Міліцыянер па прызванню

Міліцэйскі мундзір на цывільную вопратку змяніў нядаўна старшы аператыўны дзяжурны аператыўна-дзяжурнай службы РАУС Леанід Аляксеевіч Маркевіч. Па традыцыі, якая склалася ў райаддзеле, кіраўніцтва і калегі наладзілі ўрачыстае мерапрыемства, каб сказаць яму дзякуй за службу і цёплыя словы “на дарожку”.

Леанід Аляксеевіч службе ў міліцыі аддаў 26 гадоў жыцця. Прыйшоў сюды па прызванні, сваёй дарогай. Пасля заканчэння Першамайскай СШ асвойваў рабочую прафесію на заводзе ў Гродне. Потым адслужыў у арміі, зноў вярнуўся на прадпрыемства. Але ненадоўга.

У 1984 годзе мэтанакіраваны хлопец стаў курсантам Мінскай спецыяльнай сярэдняй школы міліцыі імя М.В. Фрунзе МУС СССР. Пасля заканчэння атрымаў накіраванне ажно ... у Тувінскую АССР. Маладога опера аддзялення крымінальнага вышуку чакала там шмат выпрабаванняў. Аднойчы, падчас затрымання злачынцаў, атрымаў нажавое раненне. Рызыкуючы жыццём, адшукваў дзяцей, якія зніклі пасля таго, як на іх лагер сышоў апоўзень...

Але галоўная старонка ў біяграфіі – служба ў Шчучынскім РАУС. Оперупаўнаважаны аддзялення крымінальнага вышуку, участковы і старшы участковы інспектар міліцыі, опер АБЭЗа, старшы інспектар-дзяжурны аператыўна-дзяжурнай службы... Гэтыя і іншыя прыступкі сваёй міліцэйскай кар’еры Леанід Аляксеевіч прайшоў годна. Дысцыплінаваны, адказны, добразычлівы, надзейны таварыш – так характарызавалі яго падчас урачыстых праводзін на пенсію начальнік РАУС М.Я. Герасімчык, яго намеснік В.Р. Мікалайчык і іншыя калегі, з кім плячо да пляча нёс нялёгкую і пачэсную службу, стаяў на варце законнасці і правапарадку. Яны ўпэўнены, што вопыт Л.А. Маркевіча будзе запатрабаваны і ў новай справе, якую выбера гэты чалавек.

Леанід Аляксеевіч прызнаўся, што цяпер больш увагі ўдзеліць сям’і, у прыватнасці, дачцэ Вераніцы, якая з залатым медалём скончыла школу і марыць стаць юрыстам. А потым знойдзе занятак і для сябе.
Таццяна ПАЛУБЯТКА.
Фота аўтара.