Ці можна бяспечна адпачыць на Шчучынскім возеры?

– Сярод пляжнікаў большасць дзяцей і моладзі, – гаворыць старшыня раённай арганізацыі Беларускага рэспубліканскага таварыства выратавання на вадзе, ён жа старшына выратавальнага паста Піліп Антонавіч Галаўко, які на сваім рабочым, (сапраўды “гарачым”!) месцы з 9 гадзін раніцы і да 9 гадзін вечара. – Разумею, што насталі канікулы, аднак дзеці да 14 гадоў на пляжы без дарослых – парушэнне правіл аховы жыцця людзей на вадзе. Не пусціць іх на пляж – нерэальна. Лепш няхай будуць пад нашым наглядам. Але і нагрузка ды адказнасць на мяне і маіх памочнікаў-матросаў Аляксея Шашукова і Таццяну Салкевіч кладуцца неймаверныя.

Гарадскі пляж нядрэнна падрыхтаваны да купальнага сезона: загадзя падвезлі жоўтага пяску, паставілі і добраўпарадкавалі лаўкі, навесы, туалет, раздзявалкі. У поўнай баявой стаіць лодка “Савва”, а на бачным месцы вісяць выратавальныя кругі і камізэлькі. На спецыяльным стэндзе – правілы паводзін на вадзе, і кожны жадаючы можа з імі азнаёміцца.

Самы старэйшы з “асводаўцаў” (членскі білет таварыства выратавання на вадзе Піліпу Галаўко выдалі ў 1974 годзе) – непаседлівы і адказны чалавек. У яго шмат добрых задум: ля возера работнікі паста вырашылі пасадзіць алеі з бяроз і вярбы, паставіць турнікі для дзетвары, розныя гульнявыя пляцоўкі, агарадзіць пляж. Акрамя таго, ў хуткім часе будзе зроблены 10-метровы пірс і вышка для нырання.

– Вада у нас чыстая, – тлумачыць Піліп Антонавіч. – Праз кожныя восем дзён работнікі санітарнай службы бяруць пробы.

Што непакоіць мяне, дык гэта візіты моладзі па вечарах, пасля завяршэння нашага дзяжурства. Маладыя людзі распіваюць піва, і тут ужо кантролю ніякага. Вядома, што “пад чаркай” некаторыя ідуць ў ваду, а гэта вельмі рызыкоўна для жыцця.

Зусім нядаўна Піліп Галаўко і Таццяна Салкевіч выратавалі пажылога мужчыну, які вырашыў паплаваць познім вечарам. Яму пашанцавала, што работнікі паста затрымаліся і вылавілі небараку. Той наглытаўся вады і сам не здолеў выбрацца на бераг. Здзіўляе і раўнадушша людское: насупраць на лаўцы сядзелі дзве маладыя дзяўчыны, бачылі, як усё адбывалася, але трывогі не паднялі!

Піліп Антонавіч бывае часта ў дзіцячых садках, школах, у лагерах адпачынку – расказвае, як правільна паводзіць сябе на вадзе, што рабіць, каб не здарылася бяды. А вось як утрымаць дарослых ад неабдуманых паводзін? Тут, лічыць Галаўко, патрэбна дапамога грамадскасці, добраахвотных дружын і супрацоўнікаў міліцыі.
Сяргей ГАРДЗЕЙЧЫК.
Фота аўтара.