Дзіцячая пляцоўка — сваімі рукамі

Працуковічы ў Камаі прыехалі пяць гадоў таму.  Алену Якаўлеўну назначылі галоўным бухгалтарам, Міхаілу Аляксандравічу даверылі аўтамабіль. Гаспадарка выдзеліла ім асобны дом па вуліцы Кірава, 23. За яго абуладкаванне гаспадары ўзяліся з першых дзён: пасадзілі маладзенькія яблынькі, зрабілі клумбу.

— У сям’і быў адзін дзесяцігадовы Кірыл, — гаварыла Алена. —  І тут я зразумела, што чакаю дзіцятка — ім стаў Максім. Праз тры гады пасля яго нарадзілася Аліса. Дзеці — найвялікшае багацце. Ім і адарыла нас камайская зямля.

Каб малым было чым заняцца, сёлета бацькі вырашылі абсталяваць для іх у двары гульнёвы куточак. Нядаўна тут з’явіўся цэлы дзіцячы комплекс. Усё зроблена рукамі Міхаіла Аляксандравіча. Самае любімае месца для пяцігадовага Максіма — горка ў выглядзе паравозіка. Алі­са забаўляецца ў пясочніцы. А потым разам садзяцца ў імправізаваны аўтамабіль і бавяць час там. Пры жаданні могуць уладкавацца на яркія пянькі і на свежым паветры перакусіць. А на арэлях катаюцца разам з мамай і старэйшым братам.

— Мы з мужам пастаянна думалі, што б такое зрабіць для нашых дзетак, каб яны маглі чым-небудзь займацца ў двары, — расказвала Алена. — Прыйшла ідэя. Каб ажыццявіць яе, перабралі шмат варыянтаў. Штосьці падгледзелі ў інтэрнэце, большасць — прыдумалі самі. У Мішы залатыя рукі: за якую работу ні ўзяўся б — зробіць акуратна і надзейна. Не выключэнне і дзіцячая пляцоўка. Размалявалі ўсё ў яркія, вясёлыя колеры. Цяпер малыя ледзь прачнуцца — спяшаюцца на пляцоўку. Я магу займацца хатнімі справамі ў доме і праз акно назіраць за імі. Або корпаюся ў агародзе, а непадалёк гуляюць малодшыя. Добры памочнік ва ўсім Кірыл. Ён закончыў дзевяць класаў, нядрэнна здаў экзамены, сярэдні бал — каля дзевяці. Кірыл любіць малых, гуляе з імі з задавальненнем.

Працуковічы трымаюць гаспадарку: ёсць куры, авечкі, цяля. Таму клопатаў гаспадыні хапае. Міхаіл Аляксандравіч памяняў месца работы — цяпер ён сталяр аграбудаўнічага прадпрыемства “Рассвет Пастаўскі”. Вось і ў той дзень, калі я ездзіла ў Камаі, Міхаіл Аляксандравіч быў на рабоце. Сустрэлася з ім на наступны дзень у райцэнтры. Гаспадар рана выязджае з дому, позна вяртаецца. Тым не менш любую вольную хвілінку прысвячае сям’і.

— У мясцовым парку для камайскіх дзяцей абсталявана цудоўная зона адпачынку, — расказваў М. А. Працуковіч. —  Мы жывём далекавата ад цэнтра, не заўсёды ёсць магчымасць туды выбрацца, таму вельмі рады таму, што зрабіў у сябе ля дома. Пагуляць прыходзяць і суседскія дзеці. Кожны знаходзіць занятак па  інтарэсах.

— На будучае планаў шмат, — дзялілася гаспадыня. — Вельмі люблю кветкі. На жаль, з-за сёлетняй спёкі многія расліны не набралі сіл і не радуюць такой прыгажосцю, як у мінулыя гады. Спадзяюся, што на наступны год у нашым двары з’явіцца яшчэ штосьці новае, яркае і прыгожае.

Тэкст і фота  Анны АНІШКЕВІЧ.