Весело праздновали Масленицу в Добруше

У мінулую нядзелю на цэнтральнай плошчы горада было шматлюдна і даволі весела. Самадзейныя артысты, работнікі гандлю імкнуліся закружыць усіх у святочным віры.

Масленічны абрад – гэта, па сутнасці, першая спроба выправадзіць надакучлівую зіму за парог, прымусіць яе саступіць, даць дарогу доўгачаканай вясне.

Багатая спадчына традыцый і абрадаў у славян. Блінцы з маслам лічацца галоўным атрыбутам Масленіцы, яны сімвалізуюць сонейка. А вось спальванне пудзіла зімы – не што іншае, як спроба абараніцца ад дрэннага, ліхога...

Якая ж Масленіца без слупа, гульняў, катання на конях, без песень?

Маладыя і дужыя, адчайныя і спрытныя дабрушане мераліся сіламі на слупе. Кожнаму хацелася дакрануцца да запаветнага прыза на вільчыку слупа. Жадаючыя зрабіць гэта не пужаліся марозу – на слуп лезлі нават босымі.

Маленькім дабрушанам весела было пакатацца на коніку верхам або ў павозцы з дзядзем Ванем. Так яны звалі Івана Іванавіча Рудзянкова з папяровай фабрыкі, які абслугоўваў незвычайную павозку.

Шматлюдна было каля сцэны, дзе адбылося тэатралізаванае прадстаўленне. На яго запрашалі вясёлыя скамарохі, Казачнік, Паўлуша. Пазней з’явіліся Снегавік, Баба Яга, Кікімара, Алёнка і Іванка.

І вось усе, хто сабраўся каля сцэны, дачакаліся, калі яркім полымем успыхнула пудзіла Зімы. Людзі прыгаворвалі:

– Разлятайся з попелам, не вяртайся ніколі!

Але зіма аказалася ўпартай, адразу ж у паветры закружылі густыя бялюткія сняжынкі. Уладарылі яны нядоўга, бо вецер і сонца іх хутка разагналі...

З разрумяненымі шчокамі людзі спяшаліся да гандлёвых радоў – пачастункаў тут было шмат.

Доўга на Масленіцу над плошчай гучалі песні ў выкананні народнага вакальнага ансамбля “Медуніца”, ансамбля народнай песні “Свята”, вакальнага ансамбля “Сударушка”, а таксама гарадскіх і вясковых салістаў.Мікола ШЫШОЎ

Фота Яўгена УСЦІНАВА